Birisi sordu bu hayat kahrýmý,
Hem de doðru söyle diyerek bana.
Büyüyüp geldiðim sultan þehrimi.
Dönüp nere diye sorarak bana.
Ne oldu bilmem ki birden ünlendim,
Birisi’nin yüreðinde canlandým.
Çabuk havalandým, düþtüm kinlendim.
Mal dedi kulaðým duyarak bana.
Ýçi dýþý ipek ucuz astarým.
Issýz gönüllere konan dastarým.
Boþ ise gönlüne girmek isterim.
Demez mi nefsini soyarak bana.
Kimseden gizlemem bugün olaný,
Demedim elbette yalan dolaný.
Sevdayla sulanmýþ pembe alaný,
Söz ile doldurdu, sayarak bana.
Dedim o tarakda benim iþim yok.
Gönlüm týkabasa tek bir boþum yok.
Dedi, heveslenme renkli düþüm yok,
Gelme ardým sýra , uyarak bana.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.