Renkten renge girdim, þimdi karþýnda.
Bakýp da yüzünü göremiyorum.
Niye gezen benim gönül çarþýmda.
Ol görüp bir sebep soramýyorum.
Ateþim çýktý bak, daha piþmeden,
Bu yolda en küçük engel aþmadan.
Bir an bile sendeleyip düþmeden
Sabredip yerimde duramýyorum.
Tutuþturup attýn, közü hanýma
Ateþe düþürdün, kastýn canýma.
Uðramadýn, bir gün bile yanýma.
Düþünüp bir anlam, veremiyorum.
Biri mi var yoksa, benden bir baþka.
Girip de tanýsan gönlümü keþke.
Dumulsan içime, boðulsan aþka.
Seninle vuslata eremiyorum.
Çýkardým peþine, sürdüm naklimi.
Koymadýn üstümde aldýn aklýmý,
Birisi biliyor, gizli saklýmý
Derdimi açýða vuramýyorum.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.