Senede bir gün

kumsalda bir yaz akþamý
geziniyor parmak uçlarým, beden har...
içim boðum boðum
ceplerimde yarý belirgin aþk.


içinde uçucu bir haz
kum taneleri gibi çözülüyoruz.
anlatýyorum rüzgara;
-bu gece ölüm gibi deðil deniz!


ilk kez dokundum
yanaklarýmýn kývrýmýna bir þiiri yazarken.
anlam yükledim bir kahvenin içimine.
aðzýmda içmediðim bir bira,
bir sigara tadý...



kafamda parýldýyor cevap
’akýl gözün kirpiðini kapadým’!
etrafta belli belirsiz emareler
karanlik dedi ki;
-þu yoldan gidin


olasý acemiliðim,
önlem alýr gibi kenara çekildi
-hadi git...
kýsacýk an, dolu bir kadeh kadar sarhoþ.



bilmiyordum deðiþmediðimi!
ah unutmuþum! farklýydýk biz...
ritimlerin içimdeki tenhalýðý yeni...
gel gitlerim var deðinmediðim...


hadi sor!

hangi yemeði, hangi þarkýyý sevdiði mi.?
-bilmem mesela, denk gelirim tadýna...

hadi çýk aradan yerleþik mülteci!
geriye kalaný not tutmuyor zihnim.
Sosyal Medyada Paylaşın: