Eski Şiir

Otur Süleyman !
Sallayýp durma öyle, yüzüme bakmadan otur.
Dalga dalga bayraklaþan karanlýða dokun hele
Aðýrlýklarýn dökülsün eteðinden.
Kentin kayýp kadýnlýklarýnýn dudaklarýndan öp önce
- hayat bulsun düþleri…
Çocuklarýný emzir yetimhanelerde
Gölgelerin çýngýraklarý incitmeden yýldýzlarýný
Bileklerinde ki intiharlarý kazý
- geceye görünmeden gizlice.
Geçmiþ zaman deme …

Baksana
Sesim bozulmuþ kuþ yuvasý dalýnda
Akþamým mýsýr tarlasý caddelerde domuzlarýný besliyor habire.
Nefesim eski Ýstanbul sokaklarý
Sallanýp duruyor doklarda,
14. yüzyýlýn Venedikli tacirleri boðazýmdan çalýyor gibi yine.
Oysa otuzuncu yaþýmý aþmýþtým çoktan
Sandýklara kilitlemiþtim aðýtlarý,
Çýðlýklarý
Su yollu aynalara saklamýþtým.
Aynalar nedensiz asmaz insanýn yüzünü Süleyman
Nedensiz daðýlmaz yatak odalarý
21. Yüzyýlda.
Oturma odalarý misafirlerine incelik içiriyor
Sanýrsýn labratuvar numunesi,
Vitrinlik takýmlar sohbetin dip noktasýnda
Kendini vuruyor metal insanlar yemek masalarýnda
Sýrayla…

Ýçimde ince bir aðrý
Aðrý Daðý.

Kral yolu nerdeydi ?
Patika nerde ?
Metro duraklarýndan doðuruyor sabahlarý.
Eski pencerelerde yeni çiçekler açmaz ki Süleyman ...
Þu bulutlarý söküp atmalý
Oturduklarý koltuklarýyla yerlerinden.
Yanaklarýmda ki þemsiyenin tellerini diþlerime geçirmiþ rüzgar
Bir vardiyasý gýcýrtýsý akþam.
Nasýl bir yazdýr bu böyle ?
Aðustos sýcaðýnda yer yerinden oynasa yaprak kýmýldamaz mý ?
Pencereyi kapat üþüyorum Süleyman.
Saksýda ki kuþlar ihtiyar çiçekler gibi
El üstünde
Kaydýraktan kayýyor her sabah reklamlýk hayatlar,
Taþ suratlý kaldýrýmlara benziyor git gide insanlar…
Ön Asyalý çocuklarýn kalbini gören var mý annelerinden gayrý ?
Minareler istavroz zamanlý bir zaman mý ki ?
Bu dünya sana da kalmadý Süleyman !
…
Yeni güne yeni mektuplar býrakmalý þimdi
Zil çalan etekleri olmalý çocuklarýn
Zarflarýn içinde,
Bide gülümsemeleri
Yeryüzünün en kuytu köþelerinde.

Havva Kýlýç /Eski Þiir

Sosyal Medyada Paylaşın: