Sirkeli bez kokusu
annemin sanýyordum
oysa kaderiminmiþ bu bildik oyun
alý al moru mor þimdi
yaþamak tuhaf bir mevsim
herkes bilsin elleri buruþukken de
ben yalnýzca onu sevdim
eskiden de ulus orta okulundan
Arslan hane camisine giden yolda
bakar bakar gülerdim sana
sus sinemasýnda bir aþk filmi izler gibi
önce ellerini ardýndan da
gözlerini zalimlere verdim
bu yüzden ondan uzak
koca bir ömür alaþaðý oldu gözümde
havasýz susuz uykusuz
çorak bir toprak da deðildir gönlüm
en mümbit ormanlardan þimdi
razý olduðum bir çöle dönüyorum
neredeyse bulamadým
o paha biçilmez kumaþlarýn yurdunu
altýný gümüþü ipeði kimden
kime alýp götürdüðünü
bu dünyada lalezarlarýmý soldurmuþum
Ay da su bulmuþum kime ne
ölüyorum yaþayan kalbime inat
bu pörsümüþ bedenin
etrafýný sardýkça küflenen sevdanýn
lanetli kadýnlar sofrasýna düþmüþüm
velhasýl öfkeli adýmlar sokaðýndan
çýkýp çýkýp sana geliyorum
yani yorgun düþsem de
o yoldan dönerken
asla vaz geçemeyeceðimi anladým
artýk çocukluktan baþlamýþ
acýlarýn sonuna geldik
sonsuzluk yolunun baþýna
çocukken gökyüzünde yýldýz otlatanlarýn
saçlarýndan önce akýllarýna düþtü ak ah bir de bana bak
uyluk kemiðinde kýrýlan ömür benim
bu gün parçalanmýþ bir evren gibi yüreðim
milyarlarca yýldýr terk edilmiþliðimi unutuyorum
artýk ölüm gelsen de gelmesen de bir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.