“-Gölyerinde hemen herkesin tarlasý anlarýna yakýn yerlerde de armut aðaçlarý anda kaldýðý için “Nizeli Armut” bizim olan tek meyve aðacý o da Bedellerle “ortak”tý
anama, rahmetli anasýndan “meres” aslýnda iki deðil de beþ dönümmüþ Hasan Dedem armut aðaçlý kýsmý kendine iki zikzakla kendi hissesine katmýþ, “er hakký” deyelek yarý-yarýya bölmüþ çocuklar “güçcük” olunþa, yýllarca ekmiþ, biþmiþ, galdýrmýþ nikah olmadýðý için aslýnda hiç pay almamalýymýþ .. bobam “ðarý malý” diye biheves ne arkasýna düþmüþ, ne aramýþ-sormuþ ne eyvallah etmiþ.. anamýn tarlasý ara yerde “guþa dönüþ” bil vesile bobam kayýnpederine küsmüþ “davþan daða küsmüþde daðýn haberi olmamýþ” haný? dedem de eyvallah etmezdi iþin aslý bobam da “bobasýna çekmiþ ”, “çekmez olaymýþ” “çekmeden gedeymiþ” o da “küsdüðü daðýn odunu yakmaz sevmediðini köprüsünden geþmezimiþ” .. “nayeti Hasan Dedemin sahaplandýðý yanýna kâr galmýþ zati yirmi sene nizasýz fasýlasýz ekilip biþilen yer; at binenin gýlýþ guþanýn dedikleyin tapý ðibi höküm ifade ederimiþ..” “ne b(ile)en-ben”
Hacý Dedeme “-nerden sirayet ediyo bu tarla sana” demiþ tapýcýlar Hacý Hasan adamlarýn yüzlerine bakamamýþ, “-ikinci ðarýdan” demiþ ehlivukuflar “-hökümet nikahýn varmýydý”, “……?” “…!?” “-nikahýn” deye üsderlemiþ Tapýcý Gasým “-efendim o zamanlar aklým ermeyodu” “-öyleye neye çocuklarýn sehimini aldýn” dedem gene “aklým ermeyodu”ya sýðýnmýþ .. ehlivukuflar duru(r) mu hemen o ðün herkeþe duyurmuþ “-Tapýcý Gasým aðþama ðadar “-emme iki ðarý alcak ðadar aklýn eriyodu” deye söylenmiþ durmuþ -armýtlý tarla- öyleynen bizim olmuþ ama biz (yani babamýn öküz çifti) eski an’ý hep gözetdik yani eyvallah etmedik tapuda anamýn adýna olsa da, eski anýmýzý geçmedik hiç güçcük bilader hariç.. gabalardý ermiþ-ermemiþ okarda Allah var, içimiz almazdý yemezdik baþka da armut aðacýmýz yotu iþin aslý Nizeli Armut da sanki hiç olmadý
“-tapýyý onun üsdüne deðil de vereseler adýna kaydetmiþler Durmuþ Dayým kömeli armýtlarý ayýrývýmýþ bize “-çoluk-çocuðunuz var” diye o sene er güzde ilk o tarla sürüldü köyde “-analýðýn gönlü olmadý gene yengatdan sürdürmüþ Hacý Hacý Memed’e” “-Dayý bu yaþa kadar armýtsýz olduk da hinciden sonura olsa da farketmez olmasa da sen canýný sýkma”
bobam; “-çoluk-çocuk varýkan bile aramadýk ki hinci olsa bile kim yeyvicek yok-yoðsul adamlar da deðilleridi göresekleri o ðadarýdý demek bilemeyon vizdannarý nasýl elveridi “-gün gelecek, can bedenden gedecek” Allah bana o hesabý sormaz” derdi”
“-agam Gölyerinde nohut-mercimek yoluyokana “-durr!” derdi “-herkeþ mermilerini alsýn yanýna” onar daþ alýrdýk, doðru anbaþýna sýralanýrdýk yan yana ve daþ yarýþýna baþlardýk
isabet bir tarafa Hasan Dedenin köme armýtlara ulaþtýramazdýk hatta kollarýmýz acýsa da aldýrmazdýk..
bizim ufaklýk on-onbeþ adým ihlal ederdi Hasan Dedenin tarlasýnýn anýný hýrsla, kinle, aðaçlarý taþlardý ve aparýrdý, kelekten daha büyük bir dilimi “-alýn terinin hakký” abim öyle derdi benim gönüllü daþladýðýma inanmadý getdi
DÝPNOTLAR çekmek: kiþinin davranýþ, karakter ya da bir uzvunun yakýn akrabalarýndan birine benzemesi sirayet: geçme, intikal etme gabalamak / kabalamak : eli erdiði yerden, geliþi güzel kabaca toplamak, biçmek, yemek Ömer Hayyam
Çalý / 1689
Resim; Zeki Akakça
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.