MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
DİYE DİYE
Dosteli_
DİYE DİYE
Güle aþk büyüttüm ömrüm boyunca
Benim goncam gibi kokuyor diye
Dudaðým titredi adýn duyunca
Aþkýn kitabýný okuyor diye
O var iken kader, dedim her þeye
Benziyordu her dem mor menekþeye
Baþ tacý eyleyip koydum köþeye
Sevgi yumaðýný dokuyor diye
Ona diyordum ki bahçe , baðýmsýn
Benim eriþilmez yüce daðýmsýn
Yüreðin ufkunda deli çaðýmsýn
Bir bülbül misali , þakýyor diye
Onunla mutlandým hep gülümsedim
Al, caným uðrunda fedadýr dedim
Sevgiyle baktým da,ben de kükredim
Bana can gözüyle bakýyor diye
Güller gibi açtým, baðlar bürüdüm
Ömrümü peþine taktým sürüdüm
Kelleyi koltuða alýp yürüdüm
Her yolum yarene çýkýyor diye
Dostelim uzatýp beni al dedim
Ýstersen daðlara , çöle sal dedim
Seninle acýlar bile bal dedim
Bu özlem yüreðim yakýyor diye
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
SENDEN GERİSİ YALAN
SUSTURAMAZSIN BENİ
KİMSE BİLMEZ
BANA KALIRSA AŞK BU
SENSİZLİĞİM BİTMEDİ
GÜL KOKULU KADINLAR
İNSAN SEVDİĞİNE BENZER
KIRLANGIÇ ÇIĞLIĞI
HAYAT YOLU
KIRMIZI BAŞLIKLI YÜREĞİM