Ah o zamanlar Bulut ekilip Yaðmur biçilen zamanlar His olarak içimde Hep once sen vardýn Bir de aþk denen mefhum Ben her zorluða göðüs gererken Sen her halime gülerdin Gene de mutluydum o günlerde Ancak birazda içliydim En kötüsü de Sahilde kumsala yazdýðýn Aþktan muzdariptim Maniler dizerdin derinlerinde Sazýndan kaçak bilmezdin Hep seni duyardým da Sen bir kez olsun söylemezdin Sýrrýný kimseciklere vermezdin Sen buluta Bulut benim gözlerime vurgun Yaþayýp giderdik Aþk gelip apansýz Sarsýnca bizi yüreklerimizden Nasýlda hüzünlenirdik Þimdi ben o zamanlarýn Tüm renklerini unuttum Ya mavi, ya siyah, ya da aktý Anýmsadýðým tek bir þey kaldý Gece ile gündüz arkadaþtý
Müþteba Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müşteba Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.