Öncesi sonrası

/Öncesi

-Bu günlerde-


Dudaðým göz çukurlarý’m çok kuru
Bedenimde ki damarlar ise çekilmiþ sanki
Gülmüyorum aðlamýyorum konuþmuyorum!
Saçlarým ise výcýk výcýk yaðlý kýyafetlerim ise yýrtýk pýrtýk toz içinde.


Öyle ki bazen yataða yatmaktan
Sabah kalkmaktan iþe gitmekten
Tabaða yemek koymaktan ayakkabýmý boyamaktan
Mecbur kaldýkça sokaða çýkmaktan yoldakilere selam vermekten çekiniyorum!


Hatta hiç doðmamýþ
Çocuk olmamýþ askere gitmemiþ gelmemiþ
Bir kýzý sevip evlenmemiþ gibi hissediyorum!
Yani yine gülmüyorum aðlamýyorum konuþmuyorum...


-Bu günlerde-


Bedenimde ki tüm kemiklerim
Öfkeden aciz zýplayan sinirlerim
Elime yüzüme bulaþtýrdýðým iþlerim
Kurmasýný bile beceremediðim hayallerim


Gülmesini aðlamasýný
konuþmasýný unuttuðum uzuvlarým
Beyin köküme saplanan yüreðimi parçalayan aðrýlarým
Ve tüm hayatým kýrýk dökük paramparça sanki!

//Sonrasý

Hey siz!


Ýnsaný suçsuz yere ceza evine atanlar
Þehitlerin kanýyla vicdan simsarý olanlar
Ötekileþtirip mezhep mezhep ayýranlar


-Size diyorum! Hu duyuyor musunuz beni?-


Her ne kadar öldürseniz de
Derin çukurlara gömseniz de
Eserlerinizle övünseniz de


Elbet bir gün ki ’o’ bugün
Unuttuðumu sandýðýnýz ne varsa
Sizlere hatýrlatmak adýna bayraðýmla

Bir bir burnunuzdan getirmek için
Önce þehit ettiðiniz canlarýmýn yakýnlarýyla
Ve savunucusu olduðum Cumhuriyetimle dikileceðim karþýnýza...


02.08.2016
Adnan Bilgiç
Sosyal Medyada Paylaşın: