NE OLUR DENEYELİM ANNE

Dün bir yýldýz daha kaydý semadan.
Bir ayrýlýk rüzgarý esti mehtaptan.
Bir anne evladýndan.
Bir çocuk o en çok sevdiði sokaktan.
Bir þiir o en uzun akþamdan..
Koparýldý bir bir.

O gitti zaman geçmek bilmedi.
Bir þiir o uzun geceye küstü.
Bir yasak aþk gördüm.
Hüznüm þahit oldu.
Yakaladým onlarý suçüstü.

Oysa ben;,
Karada dahi yürüsem izim belli olur.
Bilmem karda iz belli etmemeyi.
Çabuk toz kapar alným her yaným çamur olur.,
Temiz tutamam hiç bembeyaz sayfamý.
Lekeler doksan derecede yýkansa da,
Geçmeyecek türden.
Dört þahit haklýlýðýma tutsam da.
Kalemim kýrýlmýþ ben daha çocukken.

Sen caným annem ne kadar üzülsen azdýr.
Adam olmaz bu evladýn.
Bu kadar sabýr, merhamet deðer bilmeyene fazladýr.
Bu kaçýncý, seni dinlemediðim için hataya battýðým.
Ellerimden tutup yürümeyi öðrettin bana.
Bense daha ilk adýmýmda hataya battým.
Rüzgar anýlarýmý süpürdü.
Baharda dahi açmayan çiçeklerim.
Benim için ölümdü.
Neyleyeyim, varsýn eksik olsun soframda kuþ sütüm.
Yeter ki sen bana sütünü helal eyle.

Bana kýz baðýr çaðýr adam olmazsýn de.
Yeter ki yeniden doður beni.
Ben hazýrým yaþamadým saymaya geçen ömrü.
Sende görmezden gel geçen sancýlý günleri!
Ýnan ki tek lafýný ikiletmem.
Ne olur deneyelim anne.

Sosyal Medyada Paylaşın: