Sen Sevemezsin

Sen duyamazsýn
Yalnýz gecelerin dokunaklý þarkýlarýný
Kör ve ama birine dertlerini anlatamazsýn
Soðuk banklarla sýzlanarak
Yýldýzlarýn dileklerine yaðacaðý zamaný bekleyemezsin
Üþüyen yakaný kulaklarýna kadar çekip
Sevgilinin hayaliyle ýsýnamazsýn

Sabahlarý çaðýrýrken gözlerin
Sen senden çýkýp
Kýrýlgan cümlelere tutunarak
Efkârlanmayý beceremez
Gamlý maslarda naralara yürek koyamazsýn

Nikotinli parmaklarýnýn arasýnda
Küfür gibi durur sigara
Kadeh yakýþmaz ellerine
Sen sarhoþ bile olamazsýn

Ýstasyonlarda dolaþamaz
Tren raylarýna kilitlenerek
Gelecek son postadaki
Son yolcuya kadar bekleyemezsin

Jilet gibi keskin Ýstanbul yaðmurlarýnda
Ýliklerine kadar ýslanamaz
Sen özlem çekemez
Sen hasretine oruç tutamazsýn
Sen cellâdýna teslim olan tutsak gibi
Sevdiðine teslim olamazsýn

Sen, telefon baþucunda
Kafaný yastýðýna gömüp
Yorgan altýnda gizli gizli aðlayamazsýn

Velhasýl…
Sen sevemez
Sen sevgili olamazsýn

Ah can dostum, sevdiðim güzel kadýn
Ýnsan sevdiði kadar sevdiðini özlüyor
Sevdiði kadar mutluluk istiyor
Sevdiði kadar sevdiðine kendini yoruyor
Ve sevdiði kadar sevdiðine benziyor
Onun duruþuna
Onun bakýþýna
Onun yürüyüþüne
Onun konuþmasýna
Öyle benzetiyor kendini
Ýnsan sevdiði kadar sevgili oluyor…Bilal KARAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın: