Aþk
Yüreklere þiir, dudaklara mühür
ölümsüzlüðün adýdýr aþk
Aþk
rüzgara asýlmýþ
deniz kokulu bir gecedir belki
saçlarýný tarayan bir deniz kýzýnýn
mehtabý öpen bakýþlarýnda.
sahil boylarýnda sabah olurken
aþk
göðsüne sýðýndýðýmýz
sýmsýcak bir yürektir belki
soluðunu soluðumuza kardýðýmýz
içimize sevgi taþýyan her bahar
gecenin kollarýnda martýlar uyurken
aþk
üç bin üç yüz altmýþ beþ yýl
bir ipek böceði sabrý ile dut yapraðýna
gökkuþaðý rengi güzelliðinde
sevgi çiçeði dokumaktýr.
ve yollara düþüp bir seher vakti
bakire bir sümbül kokusuyla yýkayýp tenini
bir kumru saflýðýyla sevdiðine vermektir kalbini.
bir ýrmaðýn nazlý akýþýnda sabahý beklerken
Aþk
ay ýþýðýnda soyunan
karbeyaz bir kadýnýn tenidir belki
belki bir ceylan yavrusudur yüreðimizde
yaslanýp uykulu gözlerine
öyle nazlý, öyle ürkek
dað doruklarýnda gezdiren bakýþlarýný.
akþamýn kollarýnda düþler kurarken
aþk
yýldýzlarýn gökyüzüne gülümsemesidir
altýnda her gece gelip geçtiðimiz
denizler dalgalanýrken
ve kanatlanýrken duygular martý uçuþlarýnda
konup bir tomurcuðun kýzýl dudaklarýna
gönlünün duasýný adamaktýr geceye
ýlýk bir düþ vakti
þairler mehtabýn gözlerine þiirler okurken
Aþk
ölümsüzlüðün adýdýr belki
tutkulu yüreklerde..
damardaki kanýn
Dudataki tadýn
güneþe aya ve gökyüzüne ýþýkla yazýlan
kalplere hançerle kazýlan
yaþamýn kaynaðý
sonsuzluðun en güzel hikayesidir AÞK..