Yeniden doðuþumu kutluyorum Gözyaþý hüzün yok Yeniden baþladým inþasýna Beni ben eden þeylerin
Bulutlar daðýlýyor güneþ gülümsüyor Çiçekler yapraklarýyla uzanýyor gökyüzüne Ýçimde tarifsiz bir huzur Birazda ürperti geçmiþten Hep gizlediðim korkularýmdan arta kalan
Bir söðüt eðiliyor önümde Yapraklarý hýþýrdayarak selamlýyor beni Bir serçe cývýldýyor hadi gel der gibi Ilýk bir meltem dokunuyor saçlarýma Yýllarýn karýný daðýtýrcasýna
Bir ninni beni kendine çekiyor Hiç olmadýðým çocuk aklýma düþüyor Hasretiyle yandýðý o sese kulak veriyor Gözlerimi kapatýyor Ýlerliyorum durmadan ilerliyorum
Çalýlarýn arasýndan bir hýþýrtý Duruyor bakýyorum bir kýpýrtý Yaklaþýyorum korkarak elimi uzatýyorum Griyi geçmiþ siyaha dönmüþ bir aným Alýyorum avuçlarýma renklenmeye baþlýyor
Az ilerde bir kýpýrtý daha Hýzla ilerliyorum ýþýðý sönmek üzere olan mutluluðum Eðliyor alýyorum parlamaya baþlýyor Dudaklarýma bir gülümseme yerleþiyor Kirlenmiþ heybeme yerleþtiriyorum
Bir anda ninni kesiliyor Kulaðýma hýçkýrýklar dokunuyor Hýzlý adýmlar ile ilerliyorum Gözlerim hýçkýrýklarýn sahibini arýyor Gülleri kurumuþ dikenlere sarýlý bir kýz Yaklaþýyorum yavaþ yavaþ Elimi uzatýyorum kurtarmak için Baþýný kaldýrýyor dur dokunma diyor
Öylece kalýyorum O gözler o kadar tanýdýk ama bir o kadar yabancý bana Ýzin ver çýkarayým seni diyorum Baþýný saða sola sallýyor gözlerime bakmadan Acýlarýna son vereyim dikenler kan içinde býrakmýþ diyorum Gülümsüyor ama acý bir gülümseme
Ve konuþmaya baþlýyor Ýzin vermedin büyümeme serpilmeme Hep baþkalarý için beni cezalandýrdýn Sahte sevgiler için hep beni cezalandýrdýn Korkularýnýn esiri ettin beni Sana her dokunuþumda hapsime gönderdin Ben sana aydýnlýðý sunarken Sen hep karanlýða sarýldýn
Öylece kaldým Ruhum bedenim donmuþtu Dudaklarýmdan sadece iki kelime döküldü Sen kimsin? Yüzünde acý bir gülümsemeyle Ben dedi ben Senin hayallerin Senin umutlarýn Senin yarýnlarýným Bana sarýlmaktansa Sahteliklere kucak açýp Ölüme terk ettin beni
Baþým öne eðilmiþ gözlerimden sicimler akýyordu Haklýydý Dilim lal söyleyecek hiçbir þeyim yoktu Ben baþkalarý için kendimi diri diri gömmüþtüm
Þimdi Ne iþim vardý burada Kaybettiklerim dönecek miydi ? Kirli hayat heybeme koyduklarýma baktým Ýçinde sadece küller vardý Dizlerimin üzerine çöktüm Ýçimdeki son umut ýþýðýmý söndürmek üzereyken
Küçük kýz seslendi dur Unutma sen bir Anka’sýn Hadi doð tekrar küllerinden Doð ki Bende esaretimden kurtulup sana eþlik edeyim Evet, ben bir Anka’yým Kirli heybemden külleri Anlamlarýný yitirmiþ duygularý Kifayetsiz kalmýþ kelimeleri boþaltýp Ellerimi uzattým küçük kýza Ve onunla yeniden doðdum küllerimden Özgürlüðüme kanat çýrpmak üzere ….
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.