Bir Adam Boyuyorum Gönlümün Arşipel Tuvaline
Bir adam boyuyorum gönlümün arþipel tuvaline
En çok siyah saçlarýna karýþan aklarý okþuyor parmaklarým
Usulca sarýp sarmalýyorum yüzünde derinleþen acýmasýz izleri
Minnacýk bir öpücük konduruyorum burnunun tam da en en tepesine
Gýdýklanýyor tüm gülüþlerini kaybeden hücre köklerine kadar
Yap’ma diye fýsýldýyor gözbebeklerimin ýslaklýðýný özleyen dudaklarý
Ama nâfile
Tatlý bir heyecan baþlýyor ahvâlinin çukurlarýnda
Hissediyorum kalbindeki ritmin katsayýsýný ta en zirveye ulaþana dek
Âhh kadýn öksüzlüðümü ve yetimliðimi unutturdun ya bana
Ömrüm seninle d’olsun,senin olsun diyor
Daha çok daha çok dokunuyorum özlemle
Teþekkür etmek istiyor
Tüm teþekkürlerini portrenin sonuna sakla diyorum
Masum masum büküyor boynunu bir kartal edâsýnda
Fýrça darbelerim âhenkle dans ederken çene kývrýmlarýnda
Bugün traþ olasým yoktu caným diye mýrýl mýrýl mýrýldanýyor
Âhh diyorum çok tatlýsýn sen yaramazým gibi
Olsun diyerek kirli sakallarýný özenle
Bir tek kýl kökünün asâletini kaçýrmadan boyuyorum
Hem biliyor musun sana çok yakýþýyor diyorum
Tatlý tatlý gülümsüyor kahveden yeþile uzanan cennet gözleriyle
O babam yürekli adamý boyamaya devam ediyorum
Kaþlarýný ve kulaklarýný da itinayla bitirdikten sonra
Boynunun kutsallýðýna uzanýyor ellerim
Dokunuyorum sýmsýcak
Nasýl da eritiyor buzullaþan yüreðimin tedâvülden kalkmayan hüznünü
Âhh diyor þu hâsretin öldürecek beni kadýn
Korkunç bir ürperti baþlýyor içimi kavuran
Sus henüz omuzlarýna yatýrmadým küle dönen baþýmý
Saçlarýmýn küskünlüðünü de sevmedin bitimsiz merhâmetinle
Tüm utangançlýðýmla cengâver göðsünde uyuyup
Annem sesli ninnilerle dinlendirmedim çilekeþ ruhumu
Çocuklaþýp en büyük þýmarýklarý da yapmadým seninle
Uður böcekleri de kondurmadýn lila blumeme
Sabret þurda ne kaldý resmin þafaðýný kucaklamamýza diyorum
Kýs kýs gülüyor resmin çerçevesine sýðmayan masumiyetinle
O sonsuzluðum olan adamý boyamaktan hiç býkmýyorum
Ellerini uzat diyorum týrnak uçlarýna kadar iþlemeli fýrçamýn þefkati
Avuçiçlerinin nasýrlarýna ne çok ölesim var diye diye boyuyorum
Kulaðýmda yankýlanýrken o trenin amansýz düdüðü
Off þimdi sýrasý deðil diyorum o gardiyan sesli vedanýn
El sallamak istemiyorum resmedemediðim sevdaya
Aman Allahým mucize bu
Kendine çekiyor beni
Diyorum henüz bitmedi adam resmin
Biz ölümsüzüz Aþk
Canýn ne zaman isterse kaldýðýn yerden devam edebilirsin
Hem müzayedeye çýkmadan satýn aldým o yarým kalan portreyi deyip
Kaldýrýp yüzümün âhh çeken duvaðýný
Tüm sadakâtinle öyle bir öpüyor ki alnýmýn mahremiyetinden
Susuyorum bir kez bir kez daha o adam gibi
Babam gibi adama...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.