Sî Bemol Özlem
ey çocuk yüreðim
söz dinlemez oldun son zamanlar
aldýn özlem yüklü bavulunu sefil sýrtýna
babadan miras neftî gözlerinle
takýlmýþsýn göçebe kýrlangýçlarýn peþine
menekþe bakýþlý selâmýný esirgeyerek
ardýna bile bakmadan
gidiyorsun
haberin olsun
bir haller olmuþ sana
sanýrým sen benim eþkiya baþýma
çok güzel þeyler açacaksýn!!!
....
sesinin uðultusu inlerken gecenin lâ tenöründe
ayýn gölgesi düþüyor flu yüzünün adamlýðýna
baðrýmda sî bemol bir özlem çýldýrdýkça
nâra atýyor baðlamamdan dökülen notalar
do,si,la,mi,re,fa,sol
âhh!!
bugün de þeb-i yelda bana sað sol
bugün de eðriliyor kader yol yol
âhh babam yürekli sevgili
âhh vaveylâ ruhumun ömre bedel efendisi
âhh buzdan güneþi deviren volkaným
say ki þimdi susuyor þiirlerim hiç yazýlmamýþcasýna
içimde konakladýkça sen
dolu dizgin koþturuyor nefesinin gölgesi
dokundukça adamlýðýnýn izlerine
mest oluyor ellerimin uslanmaz kederi
gülümsüyor en büyük aþkla
sadakâtle öptüðün alýn çizgim
ben seni ruhumun sarayýnda aðýrlarken
ellerinde mevsimini terketmeyen o çok sevdiðim papatyalar
ve dökülürken iki kelime tek cümle dudaklarýndan
âhh nasýl da fink atýyor
babamdan yadigâr þýmarýklýðým
bir bilsen
bir bilebilsen sevgilim
nagi han
fotoðraf
31.07.2015
yaklaþýk 23.18’de kendi öz çekimim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.