Ýçimin delhizinde voltalarken
Umut kýrýntýsý ve yarýna ýþýk arýyorum
Aklýmý zorlayan tüm duvarlarý yýkýyor
Firar ediyorum kendimden
Her yerde karanlýk taþýyanlar var
Iþýðý öldürüyorlar!
Öyle bir yerdeyim ki!
An gelir, hiç bir þiir taþýyamaz içinin acýsýný
Ýçinde hýzla devleþen öfkeni
Dünden öte karanlýk gölgelemiþse ülkene
Güneþi yüreðine taþýsan ne çýkar
Prangalar vurulunca diline
Konuþmak istedikce
Boðulur sözlerin, yutarsýn sesini
Çoðu kelimeleri kara listeye alýrsýn
Duymak bile korkutur, ürkütür!
Ve elde kalan bir tek umut
Çivilersin yüreðine
Sýkýca sarýlýrsýn...
Bize yakýþmaz!
Karanlýða teslim olmak
Gölgeleri giyinip, karalar baðlamak
Kýrýyorum öfkenin tüm kapýlarýný
Alýyorum aklýmýn ifadesini
Elimi yüreðime koyup
Savaþsýz bir dünya için
Sen diyorum
O diyorum
Biz diyorum
Kardeþlik diyorum
Vatan diyorum, bir bütünüz!
Yaþamaksa yaþamak,
Ölmekse ölmek!
Ölümden öte köy var mý?
Tüm zalime, haine inat
Güzel bir dünya adýna
Yaþasýn "ÖZGÜRLÜK"
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.