Seni Sensiz Yaşarken
Derin izler býraktýn, yürekten silinmiyor,
Kalbe doðru çeliyor, seni sensiz yaþarken,
Ne kadar dayanýrým, sonrasý bilinmiyor,
Son duraða geliyor, seni sensiz yaþarken.
Nefesim daralýrken, tüm vücudum seziyor,
Boðulacak gibiyim, hayatýndan beziyor,
Cana kast eder gibi, aðýr yükle eziyor,
Kalbe acý veriyor, seni sensiz yaþarken.
Anýlar gözlerimde, sanki filim þeridi,
Dört duvar arasýna, sýkýþtýðým yeridi.
Tenimden boþalan ter, buzlar gibi eridi,
Bedenimi geriyor, seni sensiz yaþarken.
Uçurum kenarýnda, yarýnýmýn fermaný,
Bulunmaz biliyorum, bu derdimin dermaný,
Yýkýlan harabedir, gönül tahtýn kermaný,
Göz önüne seriyor, seni sensiz yaþarken.
Kalmazken tahammülü bu can nasýl dayanýr,
Hüzün tablosu gibi renkten renge boyanýr,
Közlenmeyen ateþim, hasret yeliyle yanýr,
Günden güne eriyor, seni sensiz yaþarken.
Nesrin Önem
20 07 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.