Baþka þey yalnýzlýk. Tek baþýna,kimsesiz,çaresiz býrakýr seni... Öyle savunmasýzca,ulu ortada.. Merhaba hüzün.... Bak yine karþýlaþtýk.... Bugünlerde hüzünlerdeyim
Yepyeni bir gün dilerdim oysa... Sen içimdeyken olmuyor iþte... Hatýrlýyorum da,ne çok severdin beni.. Saçlarýmý tel tel ayýrýþýn.... Gözlerimde kayboluþlarýn... Yerli yersiz öpüþlerin....
Saçlarým,öksüz .... Ve gözlerin...onlar da firar þimdi... Bu kaçýncý gidiþin bilmem... Kaçýncý terk ediþin.... Þimdi nasýl bakarým bu kentin yüzüne, El ele yürüdüðümüz caddeler, Seni sorarsa ne derim.... Ve gölgesinde uyuduðumuz aðaç, Yeni filiz vermiþken, Nasýl gitti derim...söyle! Henüz kendime bile itiraf edemezken, Bu koca kente nasýl yalan söylerim... Hala içimdeyken sen...
Gitti, beni terk etti diyebilir miyim.... Þimdi her þey yýkýk,bitik. Yoruldum seni aramaktan.... Yataðýmdaki boþluksun... Ýçimdeki uçurum.....
Aslýnda hepsinden önemlisi... Kocaman bir ateþsin,içimi yakan... Aþk,insaný yakar, kavururmuþ da, Haberi bile olmazmýþ sevgilinin. Kaybedince anladým bunu...
Þimdi ,kaybettiðim aþklarýn peþinden gidiyorum. Tekrar bulacakmýþ gibi..... SEVAL DAÐCI Sosyal Medyada Paylaşın:
SEV@L Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.