Az gittim, Geri geldim Güya dündönüþlüðüm bir sözün içindi Öbür yüzündü Nicedir duymadýðým söz-de saltsanatýn Bir de Yeþilçam tadýnda Þerefe çýnlayan dillerine boylandým Hiç olmadý Hiç...
Uz gittim Artýk soluksun sevgili Göðe attým rengini Dere tepe düz gittim Unuttum gözlerini Gözlerini… Hiç görmedim Hiç…
Bir de baktým ki Bir arpa boyu yol gitmiþim Unutmuþum ellerini Ateþin ilk harlayýcýsý mýydý ellerin Nasýl severdi onlar Sýcak mýydý, okþar mýydý Hiç tutmadým ellerini Hiç tutmadým Hiç…
Develer tellal pireler berber iken Roman uykulara mý dalardýn Göbeði yorgun bir kadýnýn Memelerine mi saklanýrdýn Ben annemin beþiðini týngýr mýngýr sallar iken Hangi savrulan kalçalara dönerdi gecelerin Ben bilmem Geceleri nasýl seviþilir senle bilmem Hiç bilmem Hiç…
Gökten üç elma düþtü sonunda Ne sana- ne bana Ya suya düþtü Ya þeytan aldý götürdü Sorma, bilmiyorum Hiç bilmiyorum Hiç...
2007/SAMSUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
sermin iren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.