pusu

eski nehir yataðý
suskun ve huzursuz
yastýðýmda düþ
sensiz uyumak deðil iþ
bak yine sabah
yollara þiir düþüyor

iki göz çukuru
yurdu ayrý iki uçurum
düþene tutunur
mesnetsiz ölüm
yare ulaþan býraksýn
sonsuzluða ellerini

yalýmý alçak
paslý hançer kýný
zavallý dünya
ateþin gümüþ dili
sunakta zehirlenen
kurbanlar var

Tanrý biliyor ya
asýrlardýr sýrrý yok insanýn
kaç savaþçý çiçek
kokusuz nevresimde öç
toku kýskanýr aç

sen doyuma
ben ölüme giderken




Sosyal Medyada Paylaşın: