MECBURUM
Çürüsün menekþeler goncalar boyun büksün;
Bahçemdeki gülleri soldurmaya mecburum…
Kimi mutluyken içer kimisi de neþ’eden;
Ben kadehi dertlerle doldurmaya mecburum…
Muma dönmüþ hayatým erirken yavaþ yavaþ;
Gözlerimde infial gözlerimde bir savaþ;
Her sözümde dram var her þiirde o telaþ;
Vuslatýmýn yüzünü güldürmeye mecburum…
“Benden bana umut yok” desem de, bakacaklar;
En olmadýk zamanda karþýma çýkacaklar;
Kurduðum hayalleri boþyere yýkacaklar;
Papatya saçlarýný yoldurmaya mecburum…
Halimi senden gayri baþkasý bilecekse;
Ýstemem gözyaþýmý baþka el silecekse;
Ýstemem yorgun yüzüm sensizken gülecekse;
Adýmý son kervana bildirmeye mecburum…
Ne baharýn müjdesi ne yazlarýn sabahý;
Yük olmuþ yüreðime sensizliðin günahý;
Tek kurþunluk ölümdür hicretimin silahý;
Sakladýðým o yerden aldýrmaya mecburum…
Boynuma ilmek olmuþ gecelerin gecesi;
Madem ki sensizliðim yokluðun iþkencesi;
Madem ki dile yüktür hasretlerin hecesi;
Ýçimdeki o beni öldürmeye mecburum…
Hacet mi var gerek mi kapý kapý sorsunlar;
Saklanacak yerim yok vuracaksa vursunlar;
Yeter ki son nefeste sözlerinde dursunlar;
“Beklenen Þarký” mýzý çaldýrmaya mecburum…
Ali ALTINLI – 13.07.2016
Saat: 20:55
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.