GÖZLERİN
Sevdamýn iftarý aþkýn sahuru;
Bakarken yandýðým ocak gözlerin…
Ne zaman uykuya dalmaya kalksam;
Zamanlý – zamansýz kaçak gözlerin…
Her gece düþümü yargýsýz vuran;
Kelama düþmeden halimi soran;
Kirpikler hançerin saplanýp duran…
Gönül kasabýnda býçak gözlerin…
Sabahtan akþama aklýma düþen;
Deli poyraz olup baþýmda esen;
Bir söze otuz gün darýlýp küsen;
Girmeye korktuðum sokak gözlerin…
Merhamet yoksunu yirmidört saat;
Bu nasýl iþçilik bu nasýl sanat;
Yalnýzca bir bakýþ ömürlük vaat;
Üstüme aldýðým burak gözlerin…
Top yekün hýþýmla saldýrmalýyým;
Gönül sancaðýný aldýrmalýyým;
Besmele çekerek kaldýrmalýyým;
Hayal gelinime duvak gözlerin…
Nazlanma evet de gülüver artýk;
Çaðrýmý duyunca geliver artýk;
Yeter de elinle siliver artýk;
Medet yaðmuruna yanak gözlerin…
Yürek tuvaline çizdiðim resim;
Aklýmý fikrimi del eden isim;
Bin ordu yuvasý hep kýsým kýsým;
Mavzerle donanmýþ dudak gözlerin…
Ali ALTINLI – 10.07.2016
Saat: 16:05
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.