Sýðamadýk dünyaya sýðdýramadýk, Ne bedenimizi ne de fikirlerimizi. Sonra düþman olalým dedik, Barýþ,sevgi nedir bilmeden. Bir ömür böyle geçsin istedik, Kimse bize karýþmadan,sual sormadan. Ölümü düþünmedik,ölümü hiç istemedik. Çünkü güzeldi tadý dünyanýn. Sen azrail de ona,ben ölüm meleði. Çocuklar ise desin; Ölümün kelebeði... Sen canýmý aldý de, Ben emaneti yerine götürüyor. Çocuklar ise; Kelebek kondu,omzumdan öptü desin. Sonra bak geriye,ne kaldý ne var elinde Bir avuç toprak,toprak,toprak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse verili Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.