Niye hala aklýmdasýn
Senin ne iþin var orada artýk?
Çýkýp gittin bu evden
Kapýmdan ellerini
Sokaðýmdan ayak izlerini sökerek
Senin kurallarýn
Senin kararlarýnla bitirdik biz bu aþký
Peki ama neden hala hayatýmdasýn?
Neden sabahlýyorsun hala yüreðimde?
Neden geceyi geçiriyorsun kapanana dek gözlerimde?
Bir damla halinde hala akmaya hazýr vaziyette
Gözlerimde ki nöbetlerin
Unutma,
Kendi iradenle gittin!
Hala akýl civarlarýmda dolaþýyorsun
Ve edilen her yeminin sonunda
Nafile,
U n u t u l m u y o r s u n !
O sahilin önünden geçtim yine
Engel olamadým içimin titremesine
Kimdin sen?
Nereden düþmüþtün yüreðime
Böyle kor halinde…
Hadi geçtim gece yarýlarý nöbetlerimi
Ya gündüzleri neden süslüyorsun hayallerimi?
Sök yüreðinin üzerinden artýk yüreðimi
Geri ver o sensizde çok mutlu geçen günlerimi
Yüzüme yansýyor aynalardan her gece günahlarým
Çýk düþlerimin bekâretinden azalýyor yarýnlarým
Çýkma karþýma daha fazla
Artýyor acýlarým
Aþkýmýzýn savaþýndan çýktým
Y a r a l ý y ý m …
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.