gittiðim bütün yollar yarýnýma dar umuda tuzak, canýma tak ve þiirlere mezar oluyor ayaðý yalýn çocuklarýn dumanlý istasyonlarýn ve sabýrsýz martýlarýn þehrinde býraktým umudu bu kalabalýk bana dar, yalnýzlýðým bana bol geliyor ne bilsin bu yorgun kaldýrýmlar aþýðýyým her turkuaz denizin bir entâri biçilir mi bu dalgalardan ya da hesap sorulur mu saçlarýmý tutup tutup býrakan rüzgardan bilsen, bir iç çekiþim var kaç gece sýðar, kaç þehir ölür kaç güvercin kanatlanýr içimdeki ýssýz kasabadan kavga etsem kendimle, herkes þiir anlar bir âh’ýn borcunu bile ödeyemiyor ruhum kendi zenginliðimde züðürt züðürt dolaþýyorum yaþamak bildiðim, hayata meydan okuyan çocuksu koþuþlarýmdýr çoðala, çýrpýna, aðlaya en çok da avuna avuna ve ömrümden, yüreðimden azala azala..
✒T.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Apsara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.