YOKLUĞUNU VURUYOR SAAT

Yokluðunu vuruyor þimdi saat.
Duygularýn tavýnda dövülmesi gereken
Anlar…
Kayýp…

Ayýptý
Sevmeler.
Mahkumken sesler esarete.
Çocuk düþlerinin içinde
Kanar gece.

Þehrin adýný unutuyor insanlar
Unutuluyor
Unutulmaz kafiyeler.

Þiirle nota gibi ahenk veriyorduk
Mýsralara.
Sen gittin.
Bütün gülümseyen kelimeler de gitti.
Kurumuþ gazele döndü, lügat elimde.

Denize düþtü gül
Ses versin aksime diye.

Daðlara düþtü telaþ
Güneþimi çalmasýn ruhun diye.

Gözlerime düþtü telaþ
Mutluluðu, damlalar götürmesin diye.

Oysa
Þimdi
Yokluðunu vuruyor saat..

Oka döndü saniyeler.
Geçtikçe ben vuruluyorum.

M.Ö./2008
kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın: