HASAT MEVSİMİ GELMEDİ
Çek gölgeni boynumdan,
Soðuk aþkýn
Tüyler ürperten yalnýzlýðý
Yokluðunda
Isýtýlýp önüme konulan ekþimiþ hatýralar çorbasýný
Kýrýk bir kaþýkla yudumlamaya çalýþýrým.
Yine mi o mevsim?
Daðlara gövde veren bedenim,
Çökmüþ aðaç gölgesinde, kabuklarýný soydum acýlarýn.
Yokluðunun tühlerinde, diþler arasýnda kalan vahlarý
Kürdanlar kanatýr ruhumu,
Her günümü bir cezaya çarptýrýr.
Durgunluðunda bir can demir atar,
Vuslatýn uzaðýna,
Kaç fersah yol kalýr, tebessümün limanýna.
Yüklendim, mesken tutmuþ acýlarýný yüreðimin
Tükendim, hasat mevsimi gelmedi daha türkülerimin
Korktun aþkýn en masum yanýndan, sevemedin.
Leyla’dan, Mevla’ya giden yoldum giremedin.
Yüklendim, mesken tutmuþ acýlarýný yüreðimin
Tükendim, hasat mevsimi gelmedi daha türkülerimin.
Yâr, yokluðunun tühlerinde, diþlerin arasýnda kalan vahlarý
Bir de seni unutamadým.
M.Ö./2008
kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.