TESELLİ

Ayrýntýlardan ayrýldýkça ve açýldýkça
Enginliklerin minvalinde bir kum zerresi…
Hicap yüklüyüm ezelden,
Nifak sokan gölgelerden yana tüm derdim:
Sakil öfkemde saklý beyanatý yüreðin:
Kýblem ve saðým solum nasýl da
Rahvan bir tedirginliðe meylediyor:
Rahman’dan ayrý düþemem
Düþsem de gözlerden;
Dinginliðime rest çekemem epeydir.

Hezeyaný kayýp bir yörünge þu benlik:
Ayracýndan yüksündükçe
Nükseden ayan beyan bir yalnýzlýk.
Kalabalýðýn hiddetinden uzak olabilsem keþke,
Kuytu gecelerde rahmeti yüklenmekten gayrý
Ne dilerim?
Ne dilerim sevginin maðlup gelmediði
Bir pervasýzlýkla sýdký sýyrýlmýþ evrenin
Kayýp boyutu,
Boyutsuzluðumdan belli tüm çekincem,
Sarmalýnda ömrün,
Dilimde tek lehçe:
Ýç güveysinden hallice,
Demekle eþ deðer,
Kaybolmaktan yana olmasa da kaygým,
Bulamadýðým tesellisi anne yüreðinin;
Gök gözlü meleðimden yüreðime düþen…

Sýðýntý sýðlýklarda;
Göreceli sevdalar:
Yanýlgý hem de her daim,
Sanrýlarla kuþanmýþ yeryüzü:
Tilkilerin isyaný devrik yüzlerde
Hanidir maskelenmiþ kayýp izleklerde
Adý saný noksan rotasýz bir maðlubiyet,
Yüreðin sakýncalý ihlalinden bu yana,
Yüz sürmeye ne gerek?

Densizliðin hýrçýn telaþý:
Rast gele, deyip de baþlamak sýfýr noktasýndan,
Tümden gelen bir serzeniþi yüklenip de
Meyletmek en dar açýda:
Üçgen çeperi yüreðin,
Ýnadý inat gölgelerden medet umduðum:
Asilim, asalým hatta asýlsýz.
Yanlýþým, yalnýzým, yansýzým
En az meleklerin saf tuttuðu iki omzum kadar üstelik.

Kerrat cetvelinden çýkardýðým hangi sayýysa
Ve hangi asýlsýz, pervasýz öngörüde koþullandýðým
O titrek ve ürkek sessizlik ise:
Saydým sayalý eksik çýkan,
Çaldým çalalý aslý astarý olmayan
Maðlup bir notayým:
Gamsýz ve duraksýz…
Keþke ah, keþke yüklenmesem ben de gamlarý,
Yüksünmesem kendimden
Ve soyutlanan benliðimden arda kalan…

En nazenin kelime: Anne;
Sanrýsýz ve asil bir tekerleme;
Niyazým tek tetikleyicisi yüreðin,
Kýymete binen o tasavvur yine sevgiden yana dopdolu:
Gönül gözümden yansýyan bir badireye rast gelmiþliðim;
Hem de çalýp söylediðim en güzel ninni:
Sýcacýk koynunda tüm biçareliðimi unuttuðum
Tek lehçe.

Sakýncalarýný yonttukça evrenin
En haz ettiðim kayýp gölgem.
Solumda taþýdýkça
Ve soludukça sevgiyi;
Kýblede tavaf ettiðim sarmalýnda tek hutbe.
Sessizliðimin beyanatý yine Yaradan’ýn gözünde:
Doyamadýðým nasýl bir sevdaysa,
Yüreðin ikrarý yine o soluk izlek gözlerimde yaþattýðým
Ve yaþamaya doyamadýðým
Yaþadýkça yüklendiðim þükrü
Sýðdýramazken yere göðe.


Sosyal Medyada Paylaşın: