Bir daðýn omzunda oturdun, Aðacýndan güldün evcil.
Ama
Sahabenin aklýna uyup, kumlara saatini sorma dünyanýn. Avcundan akarsa zamana hükmeder çöller Böyle yüce ve çok olan bu sapsarý sonsuzluk ateþi söndürse de denizlere hapsolur.
Hem insan hem cam olan topraða Sen oturdun evcil adýmlarýný doðurdun Uyuya kaldýn oturduðun daðýn omzunda Yýldýzlarýn gözlerinde bir gecelik bakýþ oldun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
drathan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.