adem oðlu, zaba(hý)nan yata(ðý)ndan ga(l)kýp bille dünyayý iþleyecen deye gakmalý iþi gözünde böyüdürse kendine bile olmaz hayrý
gýz gýsmý her gün dünürcü gelce(ði)miþ gibi dimdik durmalý at ðibi ðarý gýsmý da gýz gibi olmalý
yenim bulaþýk mý paçam tozlu mu deye saðýna-soluna bakmamalý bilmeliykine humayýnda leke var toz zerresi yok kendinde
olur ya gazara paçasý çamýr “-nazar dokanmasýn” deye-goya anasý sývamýþdýr aklý öyle almalý, garþýndaký öyle bellemeli
çeþmeye gederkene “-bu desti bana aðýr” deye çüþdüm-çüþdüm gedersen ne ömrüyün gadri, ne desdinin gýymeti ne de o suyun bereketi olu(r) ne iþi baþarýsýn ne evde su olu(r) ne içenin içine siner ne seni gören gördüðüne sevinir, üsdelik Yüce Yaradan da gücenir sana desdiyi, ömürü veren o, çeþmeye suyu veren o
ne sudan içen ganar ne arkandan dönüp -alýcý gözüynen- bakar ne de “-bu da gýz deye sana müþderi çýkar ona ðöre”
“-dutduðun iþi önce kendin beðenecen ondan sonura elin öðüne serecen dutduðun iþin garþýdan ayna gibi parýldamalý beni falanca dutdu deye haykýrmalý yaaa!”
“-ben onu-bunu bilmen hayata dört elle sarýlacan duttuðun iþi ..kercesine dutacan iþ senden memnin olacak sen de duttuðun iþden memnin olacan iþ yüzüne gülecek, her þey dengi dengine
sen iþden gorkma(ya)can iþ senden gorkacak fitne-fücür düþünmeycen ki baþýn dik duracak basdýðýn yer zangýr-zangýr titrecek
adýmýn omzundan geniþ olacak yere sert basacan gerisine garýþma sen evel Allah
evlerinin arkasýndan geçiyokan Kara Sümen “-Döndü geçiyo gene” derimiþ sert adýmlarýmdan hinci nerdeee!” ne Kara Sümen kaldý ne de o Döndü
býrak yörümeyi ayakda durcak halimiz yok ha þükür olduðmuz hala yarýna çýkcaðmýza Allah Kerim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.