GURUR

GURUR

Feleðin çarkýnda yoktu ki þansým,
Kader döndü döndü ta çöle attý.
Yârin gururundan ben neler çektim,
Kâlp, vuslat yolunda ne harlar tattý.

Nefes alamadým o hicranýyla,
Kýrýlgan gönlüme neler etmedi.
Karýþtýrýr oldum günleri ayla,
Ömrüm bitti ama derdim bitmedi.

Gençlik hayla geçti boþu boþuna,
Ne hayali vardý gönlümün, oysa!
Çöktü ihtiyarlýk desene þuna,
Ölmeden beni yâr ne olur duysa.

Söyle elâ gözlüm! Gurur niyeydi?
Keþke seni bir yâr diye alaydým,
Bilmem ki güzellik bi sende miydi?
Uzanýp dizinde düþe dalaydým.

Þu endamýn kime, bu gurur kime?
’Ne idi ki ninen?’ bir düþünsene!
Baharlar yaþanmýþ yemin o düne!
Ta ölene kadar aþýðým sana.

Gurur bahçesinde biten güllerin,
Gerçekten bir deðeri olsaydý eðer,
Þeytan kovulmazdý yüce huzurdan,
Yalvarýrým uyan! Bu gurur yeter!

04.07.2016

BEN BÝLMEM
Sosyal Medyada Paylaşın: