BAHAR
BAHAR
Dün gibi yanlýzým iþte bu baharý da beklerken,
Aðlamalar tuttu yine resimlerini yoklarken.
Þölenle girdi kapýdan, güvenim yok bu giriþe,
Yeni bahar kutlanýyor, güvenim yok bu geliþe.
Bahar! Sen yanaða konan yalancý öpücük müsün?
Yoksa gözümüzden düþen bir serap gülücük müsün?
Hâlâ güvenemem her yýl çicek ile geliþine,
Alýp götürdün ömürden tam da yetmiþ kusur sene.
Bahar! Senin ne kadar çok bekleyenin, sevenin var,
Çiçekçi kýzlar donatmýþ, çiçeðinle dolmuþ yollar.
Lakin, ruhumda baþkasýn, hüzün verir her geliþin,
Zaman içinde bir zaman, dostlarý aldýn da gittin.
Bahar! Neden bu kadar da vazgeçilmez bir güzelsin,
Kimini sevindirirken, beni derinden üzersin.
Çiceðinle kandýrýrsýn, aldatýrsýn gönülleri,
Bir mezar taþa dikersin al da götür al gülleri.
Bahar! Senin inanýlmaz, ne utanmaz bir yüzün var,
Güller bahçene toplanmýþ komþularýnda hüzün var.
Bir demet hazýrlasana þu kardeþin sonbahara!
Kýr çiceklerinden kýþa, hediye almaya yâre...
22.03.2016
BÝRGÜN BÝLÝRSÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.