MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
ÇOCUĞUM
Abdurrahman Günay

ÇOCUĞUM




Düþürme kalbine çil miktar leke;
Yalandan uzak dur, mert ol çocuðum.
Maðdura, mazluma þefkattir ilke;
Zalime bükülme, sert ol çocuðum.

Dil ucunda düþman, dil ucunda kut,
Sözün düþün söyle, söyledinse tut!
Katý doðru kelam, sinek üþmüþ süt;
Gönüller almaya þart ol çocuðum.

Adamlýk ölçüsü zannetme mülkü;
Ne kadar adam gör, çýkarsýn kürkü!
Zenginlik özdedir, tükenmez çünkü,
Bilgide, irfanda lort ol çocuðum.

Kapýna yýðsalar dünya malýný,
Döndürme sapaya doðru yolunu,
Vermeye alýþtýr, sýkma elini;
Yoksula, düþküne sýrt ol çocuðum.

Her kaygýdan önce ülke kaygýsý;
Hem millet sevgisi, birlik duygusu...
Titretsin içini vatan ülküsü,
Her zerrende bayrak, yurt ol çocuðum.
Sosyal Medyada Paylaşın:


Abdurrahman Günay Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

EY YAĞIZ AT, DURMA ŞAHA KALK, ŞAHLAN YİNE! UÇAN HALI ELMA DERSEM ÇIK,ARMUT DERSEM ÇIKMA! SEMAÎ BÜYÜK TAARRUZ ANILARI ORMAN 19 MAYIS, BAĞIMSIZLIK ATEŞİNİN HİKÂYESİ BİSİKLET MANİSA'DA BİR GÜN MEVLÂNÂ KARDEŞLİĞİ