zabbah da “oldum oluyon” deyo Ildýz Depesinin baþýndaký ýldýz bi ðörünüyo, bi gayboluyo “Ülker”miymiþ ne haný Goç Dayý zaman zaman ona bakarýmýþ da yaðýþýn ne zaman nasý olca(ðý)ný deyviri ya asýl tevlike bu “ýldýz görünmezse”ymiþ gar-boran, fýrtýna demeðimiþ.. yesirikene Ýnkilizden örenmiþ iþde o ýldýz…
kimi de “çoban ýldýzý” der ya “alakasý yok”umuþ.. bana galý(r)sa da makbul olan bu, neye derseniz ne zaman gövyüzünde bu ýldýz temtek galdý goyun yattýðý yerden söykelmeye baþlar yani çobana “vahtýna hazýr ol” demek” çoban o ýldýzdan baþga kimin umurunda o çobandan baþka kimin umurunda ulen Goç Emmi..
ala ðeçi, dadandý karamýk sýyýrmaya zili gýldýrdadýkçana, goyunnar yavaþ-yavaþ sökün etdi Galabakdan söykeltdim, Gayaca Aðýla üðül-üðül üðündü getdi kendi kendine aralaþannarý gocaðöpek gývratdý getirdi gara eþþek fira beni takip ediyo fazla ýralaþmayo ýccýk terlemiþiyin, boðazým gurumuþ.. matýrayý baþýma dikdim, zabahýn guru ayazýnda bakdým ön yanný baya aralaþdý basdýrývýdým ön yanný gýrýldý -durna gatarý- ðibi birbirinin ardý sýra akýþdý ðetdiler bi ucu Payamdaþdan taa Yenisuya peþlerinden bile ðetmedim valla.. Helimenin Güp Gömdüðü Yer’den Gökmemedin atlarýný attýklarý yere mangafa mý ne olmuþlar da i(n)sannara da bulaþýr deye uçurumdan aþþa kütelemiþler ya esgiden neler oluyomuþ ya hele hele kene, sýtma.. esgiden fýsgaynan dedete atarlardý evlere sivrisinek yüzünden goca Gaziri köyü daðýlmýþ getmiþ ya
ayazdan buydukça ayaklarýmý nasý uyuþmuþ.. dizlerimi karnýma kadak çekmiþiyin zati kösüldüðüm yerden bi ðözel seyretdim, valla seyrine doyulmayo bin goyunnu kürdolu ðibi.. ta öyle dinine yanayýn
aþþada harýmlara erkenden gelenner var zabahýn zeherinde bu manyak kim ki haralda burda yatmýþ döyüs akdoncak, demeye galmadý, “ne!”
ulen bi bakdým, Þaban Emminin yeðe gök-gözlü bi þiþeði varýdý valla-billa o oldu bitti gökgözlü malý se(v)men yeðe olmayaný yokdur… anasý topallayýnca, seyikletmiþ de anasýynan evde galýnca barabar “ele gelmiþ” arbýþmaya alýþmýþ, çelenlere Alla(h)p da belaný versin yantýrýlamýþ getmiþ taa Gayacaaðýl da geçi ðibi arbýþmýþ aðaca “hinci bi ðören olcak”
caným curkuldayýnca barabar tam da çomaç alayýn deye azzýk çýkýmý aþdýydým yalap-þalap yerimden sýçýradýðým gibi valla çalýlarýn üsdünden bile hoplayalak yüzünguyu.. bi solukda inividim aþþa ordan bunu gatan edivirisin öðüne etiþdiðim yerde endirdim sýrtýna olmadý fýcýlattým zopayý, ildiremedim n’arasýn
lafýn birini ðor, birine ðeçerin valla goyunukana goyun bile suçunu biliyo hemi gaçýyo hemi de melil melil bakýyo “ben etdim sen etme aða” der gibi
emme bu Lelek Boladý adamýn yüzüne baka baka “yemin-billah” ediyo yüzü gýzarmayo, ar perdesi çatlamýþ bizimo(ð)lan herifin, taha sýra ona ðelmeden üst ayaða gakýyo “n’oldum-öldüm” “-ben ordan geþmedim, yedirmedim, ben girmedim, kimseyi ðörmedim.. ordan falan geþdi filan geþdi”
yemin-billah valla-talla anam avradým olsun üþden dokuza þart ossun “-len olum o yana ðedenneri deyvidin ya” “-yedirdiðini görmedim” “-madem ordan geþmedin de ordan geçenneri nerden biliyon” “-ben öte yandan dolandým” herif yalan aramaya ele mi ðedçek sýrf dubara neyise…
senin yeðe goyun benim öte yandan geldiðimi görünce barabar seninki yes etdi ters yana gaþdý çakdý manzarayý hayýn emme eyi de zopa yedi valla ömrümce öyle bi dayak atmadým atmadýydým hiþ bi mala maþata ters yanna vurup öldürülecek biþiy emme “çelerdi de öldü” dencek biþiy de deðil nakýs nakýsýn da nakýsý
vel hasýl-ý kelam gýsa kese(yi)n “Aydýn Havasý” ossun Mýrý Þaban’a olan öykemi yeðe þiþekden çýkardým neye dersen bizim oðlanda gýzý var ya bu guzu seþmeye, gece örümesine, gatýnç nöbetine duzlamaya, aðýl yapmaya, kürümeye havýz ilaþlamaya, çelerme aþýsýna gedmez eyi valla, “bedafa eþeðe binmek gözel olu”yo, terslenmeye gaksam bobam yüzüme bakýp duruyo, yetmez bi de þiþek yeðe öyle olmaz böyle olur..
emme yeðe de ossa a(ð)zý var dili yok garibenin vizdaným da elvermeyo hinci bu mahlýðýn ne güna(hý) var bütün dava bobamdan gaynaklanýyo “neyimiþ de.. hurda bi gapý gonþu el ne demez” burnumu dutsan caným huramdan çýkýp getçek o ðadar dayfaldým
neyise; ordan gakdým-dutdum Pöfrengin depesine atdým kepeneði susayan, akýþdý ðeldi Yenisuyun hatýlýna ötekinner demiþsin yayýla-yayýla Þaban Emmi’nin yeðe þiþek! höyle az ötem de gözümün içine içine bakýyo gapba-malý hunu zopa yemeden öðrenseydin ya “Alla(hý)n bi mahluku” bi de caným sýkýldý içim sýzladý ki a gapberif, kösülüp durcaðna sürüyün baþýna varsan ya..
eve varýnca koþlara verdiðim gýrmadan buna da dutdum önþe cesaret edemedi emme sonura uþdan-gýyýdan yanaþdý o da demiþdir “bu isanolu ne ðarip” tavandan bi “deve çaný” endirip dilini bireþ kýsdým lonnng lon Þaban Emminin yeðeye dakdým bi zýyana file arbýþdý mýydý, deragap habarým oludu “yeðððee” deye bi ba(ðý)rýsýn tun tun yiter valla..
neyise bakdým bizim çocuklar ovaya gediyo sabah-sabah teze peynir çomacý, bir ekme(ði)n gatýnda da þekerli hakkaþ valla nasý da acýkmýþýyýn damarlarýma can geldi derkene nerdeymiþ Pandal çýkaðeldi, o zamannar goruma bekcisi ne ðadar izbar etdiysem de bana galýsa baya bildiðin, has-öz beni týðlayo “yeyesim de yoðudu” aðzýndan öylesine çýkýyo “ekmek buldun giriþ zopa ðördün siviþ” “valla olmaz len” deye izbar etdim obal atdým.. “-valla zabah zabah heþ yeyesim yok” dedi emme çomacýn yarýsýný da o yedi” halal hoþ olsun da!
garibenniðin gözü kür osun.. hak zamanýndan hak zamanýna adam yerine gonur çecin kavsýklý yandan harman sonu zehrenin ediviceði belli öldüm fiyeti..
onunan yarýþ edeyin derkene vakýt geþdi, þükür ha!!! varýsa da, yemeyen, acý sovan, datlý yavan, mencilise girip de, bohçaya sunmayan adamdan benisem de bek hazzetmen, emme az, emme çok, bi dýkým da olsa illem banacan epap garýn doyurmalýk olmasa bile, paylaþmasýný bilecen Allah razý olsun Pandal’dan
Yenisuyun gurnasýna yanaþdýk “ooooooooohhhhh!” elhamdürillah þükür Allah ýrazý olsun, yapandan içenden, matýrasýný doldurandan, çomacýma dat gatandan
bakdým daa epili vakýt var Daþýnbaþýndan Mullapak Depesine ordan dah etdim Gölyeri, Cýngýdýk Goyaðý, Kumluk, Kel Sülemen Daþý Günsüzün altýndan sulanýrlar geliler gari dedim ver elini Löpeli,
Gýsýr Aþa ne varýsa gene kelek tarlasýnda, evzinip duru, selam versem boþa ðedçek, hiþ oradan daþ galdýrmadan, bayýrý dýrmandým, çalýlarýn arasýndan koyuneþþe(ði) gýlavuzlarý olunca barabar kendileri akýþdý ðeldi Duzlaya
Goca Hesne dam baþýnda valla ta ordan ters ters bakýyo, el-gol barýyo-çarýyo verip alýp keydiriyo soyuma sopuma aldýrmadým netcen hinci uraþmaya mý gede(yi)n aldýrmadým desem de canýmý sýkdý, bakdým söyleniyo, uyuvusan, bela tütüp galcak, get nalet olsun dedim günsüzden yana dönüp, gamýtdým o deðilden, duymazdan geldim sanýsýn daþda ekilmiþ duzu var, neytcen sanki, cýk cýk cýk Allah Allah… gatliken gönlü olmaz dý ýramatlýk”
get nalet osun köpe(ðe) dalanmakdanýsa çalýyo dolan” demiþler köyün gatýna girmekdenizese yes etdim Tollardanyüz’e anam köpeklerin yalýný garmýþ çokaþmýþ bunnar ben varmadan eveli okarý çýkdým.. papbamý bile çýkarmadan uzanývýdým sekiye anam “ha açcýk biþiy yeyeydin” dedi uykudan datlý biþiy mi var len..
DÝPNOT
ýralaþmak /aralaþmak : uzaklaþmak, aralaþmak (ayrýlmak), Mangafa / mankafa: sakaðý, ruam ele gelmek: insanlara yabancýlýk çekmemesi, elden yemeye alýþmasý kasdediliyor yantýrýlamak: yanlayýp gitmek, aykýrýsýna, tersine gitmek yalap-þap: anýnda, çarçabuk ildirmek : dokundurmak, deðdirmek, isabet ettirmek ilmek : dokunmak isabet etmek ilmek : düðüm
Resim Kayaseki’den Hoyran Ovasý (Kumdanlý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.