Bir gece vakti Vakit hayli geç Önümden geçen tren vagonlarýna takýlý gözlerim Soðuk bir istasyonun Demir bankýnda Hayatýný kadranla izleyen benim. Yýldýzlarý yok ve rubu tahtalarýný çalmýþ biri Bitkinim.
Uðurladýðým trenlere attýðým son bakýþý Haber alýyormudur? Uzak hasretim Perçemlerine yaðmur düþmüþ, bana el sallayan O küçük kýz, Savaþlarýmýn bu en sessiz ve en yakýcý kanyonunda Bilir mi hayatýmý bir oyunla derbeder ettiðimi
Ben kazanmak istedim! Aydýnlýðý silinen küçük hayatým için... Ellerim titrek Ýçimde korku. Ýçimde hýrs.
Karþýmda sakallarý sarý bir adam Ellerimde kaderim Yenilgilere alýþsamda Hayat! kazanacaktým Üzgünüm Seni kaybettim..
Son aným acý yazýlýrken yýldýzlara Sen kapa kan sýzan yanýný Uyu. Þimdi bir valiz ve bir kaç parça eþya Sen uyurken ben...
Son bir zar Yedi... Vakit geç Hayat! Vakit tükendi. Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.