Dün, yaðmur geçti penceremden Puslu bir selam verdi Ben gülümsedim...
Sular çekildi Ve Bir þair asýldý geceye. Buzlu camýn gerisinde aðladý yaðmur Mýsralarý silik bir þiir, çýðlýklara boðdu kendini Gökyüzü yorgun düþlerini býraktý Ay suya düþtü...
Sürüklendikçe sürüklendi uyaklar, Beyoðlunda kýrýk bir keman sesi Sokaklar yol oldu ölüme Yalnýzlýða sokulurken zaman Zaman, Mey kokan sokaklar...
Þair öldü... Daraðacýna gözyaþý sýçradý Fýrladý ruh bedenden Kapýp çiftesini Bir geceyi vurdu.
Güneþ aðladý... Yýldýzlar mahzun.
Buzlu camýn gerisinde kaldý zaman Eskilerde... Bir taþ plak cýzýrtýlarýyla kayboldu mýsralar Harfler öksüz, Harfler ýslak...
Dün, yaðmur geçti penceremden Puslu bir selam verdi Güneþ doðarken aydýnlýða Gece, þair, þiir...
Sular çekildi Suyla silindi bir isim Aðladý gece Aðladý Bir kalem, kýrýk bir resim... Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.