git

yokluðunu vuruyor yine saatim
hasretin düþüyor ellerime..
sen git;
zifiri karanlýklara saklayacaðým saçlarýnýn siyahýný,
toz duman olmuþ hasretin durur avuçlarýmda,
yokluðunun eteðine yapýþýr isyaným,
özlemin tüter yüreðimin orta yerinde...


sen git;
yemin bilir anmam adýný bir daha,
boþ bir aný sayýp silerim maziyi.
yokluðuna sarar da yüreðimi;
hasretinin sokaklarýnda yürürüm.
gözlerin emanet kalýr gözlerimde
geceden daha siyah, suskun bir þiir gibi...
sen git;
aþký ben saklarým...
Sosyal Medyada Paylaşın: