asma
Asma zaman içinde;tek bir hassas kývýlcým
Yandým diyecek kadar anlýk olacak sancým!
Asma baðýn yüzaký,yürek suyu,ýrmaðý
Sabýr kanadýna kan,sonsuza sýra daðý
Uyanýp uyanýp bak hayat soðuk bir çeþme
Tere kaynýyor çiðlik yiðitsen koþda düþme!
Sanki bahar havasý;kuþ sesi,âþk busesi
Su aðýr,ateþ hafif;bu kýrlangýç neþesi!
Tabiata kol gerek karlý daðý kaldýrsýn
Ecel gözde gözyaþý sürme çekip aldýrsýn!
Biz bulutlu akþama kaþýðý dolu saldýk
O günün haberini yaþ kemal oldu,aldýk
Çat diye çatlayanda aðacý kuru yansýn
Gönülle gök yoklayan ruhuyla bala bansýn
Üzüm dalda salýnýp göz eder,cilve eder
Çatlak mý kafa çatlak;miþmiþlerini döker
Ey huzur denizine gemi gemi çöp taþý
Allah(c.c)’ým beni affet de kurtul at ateþi
Böyle gece mi uzar,böyle boy mu uzarmýþ
Ayýn aydýn yüzünü karartan yüz kararmýþ!
Getir asma köküne dök içinde ki kiri
Tek bir ahýna kalsa üzümü dolgun,iri!
Feleðe oyun olmaz;oyun kural,hak bekler
Dünyayý yükle döner,feleðe dönmez teker
Su lâzým,bir damlada olsa âþkýn çarkýna
Taþ döþenmiþ sokaklar salmaz gönül yurduna
O üzüm tanesi tad,hayat çalkanmada yer
Sözün üstünde asma;asma ki âleme yâr!
Kirpiði kýra kýra gözde heyecan biter
Ölüm,çene yormadan çene yoranlar titrer
Hangi kuþa uçmayý öðrettim ki uç diyem
Koç kurban edeceðim asmalara hediyem
Ýnceden göz süzerim kapý altýndan yele
Kelimem kýl ipinden kazak örer her dile!
Bu ateþli hastalýk dalýný kýzartmakda
Sanki kurtulur filiz fidana su atmakda
Yok böyle büyülü göl üstünde ördek,kuðu
Göðüs kafesine tak saf ipek parlak tuðu
Yok caným canan gibi yedi kandil yedi renk
Her renge binlerce gök sýðmýþ âlemde ahenk
Bu yara belki derin kan kaybetmekte akþam
Biz bir salkým üzümün taneleriyiz belki
Belki de son tufana çýplak ayakla koþan
Kendi denizi için kendi kendine coþan
Bu iþde çok sararmýþ,solmuþ nefesiz belki
Hayýr,geri düþsekde hep yükselmekde akþam!
Bu pýrlantadan motif geceye kat kat ýþýk
Ay-yýldýz kumaþýndan her bedene sarmaþýk
Yansada sabah akþam kurtlar düþene kadar
Daha dünya dolusu dolu var,yaðmur,kar,var!
Baþtanbaþa beyaza kesecek ki kul teni
Biraz beni üþütsün ateþin harlý yüzü
Ki benim kadar aciz var mý bilmem bir özü
Bir üzümle doymuþa sorun söylesin beni..
Halbuki ben insaným yeri gelir koþarým
Yeri gelir renkleri tanýyamam,þaþarým
Dünya kendi kendine varsýn dönsün,tartýlsýn
Çekerim,kara ipi ilmeðinden kurtulsun
Sarmaksa gündüz güneþ ýþýðýnda beþ dakka
Asma dalýna dola,üzüm boynuna dola
Hak yemezse bu ayak dolanmaz kirli çula
Getir mehtapda kurut,götür ayvanda kurut
Yelin iyisi akþam yarayý soðutur,tut!
Gel seherler aþmadan el aç,dua et HAK(C.C)’KA!..
vu..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.