yıldızlara söyle

Yýldýzlara söyle!
Akþamýn darýndan itibaren
Karanlýða pul pul düþerek
Biranda korkumu yense de
Avuçlarýmda ki kana yansýmadý.
Sönmüþ ocaklar;
Hala toz kaldýrýp geceye uzuyorken
Hala çocuk çýðlýklarý daðlarda yankýlanýrken

Aðaç gölgelerini
Dev sandallarla taþýyan dalgalarda
Bana bir ümit göndermeyi hayal bile etmesin!
Yüzüme yýldýzlarý demet demet sunan denize küsmem
Lakin kabuklarý arasýnda günah lekeleri var;
Bu bile kumlara çarptýkça daðýlýyor
Seriliyor yeryüzüne
Büyük tufanlara koþan rüzgarlarý tetikliyor!

O eski!
Babamýn bana çocukken aldýðý
Genelde elma soymakta kullandýðým çakýmla
Hangi damarýndan keseceðim
Kurumuþ ottan farksýz bu sabaha düþecek karayý?

Tamam;yaðmurlara sözüm yok
Tamam; baharýn renklerine sözüm yok!
Ya þu bostan korkuluklarýndan ürkmeyen kargalara ne söyleyeyim?
Mýsýr’ýn kökünü kurutmakta!

Yýldýzlara söyle;
Azýcýk aklýmýn kemiklerini sýzlatmasýn.
Ruhumun gökçek limanlarýndan gemiler kaldýrýrým
Uçaklar uçururum:
Hepsi saf tutmuþ karýncalarým var
Dað,bayýr,vadi bilmez nefeslerim var
Salarým; kýlýný çekerim.
Tahtýn üstünde sadece apaletleri kalýr bedenlerin..

Laleler þehrinin tek çocuðu ben deðilim
Seherler ufuklara hür,kanatlý;
Doyumsuz o kar benizli,o ak gömlekli
Firdevs demi,kevser coþkusu kabarýp
Renk renk ben kilidini kýrýp
Bir sonsuz sandukanýn açýk penceresinden
Kelebek misali uçuþur yürekler

Ölümün heycanýna çakýlýr zaman
Her susamýþlýðýn bittiði yerde sanat;
Benim can derdimin ötesinde kaynar kazan
Çürük ruhlu meyvalarýndan çok
Altýn meyvalarýný diþlerim
Þerbetin erkencecik damaklarýmda ki þarkýsý
Sonra,çok sonra düþlerimden dökülür.
Öfkem ondan,küskünlüðüm ondan;
Mýsýrýn püsküllerini koparmayýn!

Rabia meydanýna kan aktýðý gün
Dünyayý da kana boyadý.
Kendini kýzýl gezegenlerin ötesinden gelmiþ görenler
Bu asil ruhuna ters düþer dünyanýn
Kamburunu artýrýr yer kabuðunun
Aðýrlaþýr yük,incelir boyun;
Hassaslaþýr topraðýn çalýmý
Dizlerimi titretir senin kabahatin
Korkunç bir rüyanýn ortasýnda kalakalýrým.

Çýlgýnlýða bir son verme vakti deðil mi?
Ne bu kin,ne bu nefret?
Esirlerin günahý ne Allah aþkýna?
Sevmek suç mu iki kiþiden birini?
Hani kardeþtik ya biz daha dün!
Ayný toprak karnýmýzý doyurdu
Ayný Nil’in suyunu yudumladýk!
Ýnsan hýyanet ederse hançerler
Birde cinnet geçirirse!
Gözü sadece kanla doyar,ateþle parlar!
Bu çehre Mýsýr’a yakýþýr çehre mi?

Yýldýzlara söyle!
Bu beni alevine biraz daha yaklýnlaþtýrýr
Gizemi çözülür her parýltýnýn
Her katre düþün rengi çoðalýr
Taneleleþir salkým,perdelenir toz
Bataklýk mahzende sonsuz kalamam.
Her nefis çürümekte inat edemez
Portakal kabuðunu soymam
Dilim dilim olduðunu biliyorum
Dilimler kime nasipse onun aðzýnda olacak
Onun ruhunda dokunacak kilim!
Sen aslýnda beni buselerinle okudun
Sesimi sana ulaþtýracak dostlar var
Sahipsiz deðilim...






vahapulukaya...Mýsýr’a..

Sosyal Medyada Paylaşın: