BOŞA GEÇTİ ÖMRÜM
BOÞA GEÇTÝ ÖMRÜM
Kýrmýzý yanaðýn hep aðlamaktan,
’Solup gitti’ ona yanarým Zeynep.
Dolup taþan ne var, yalan dünyadan,
’Boþa geçti ömrüm’ diyorsun Zeynep.
Yalvara yalvara sabrým tükendi,
Bi sen mi kendini bahtsýz sanýrsýn?
Esas, bana nazýn, beli bükendi,
’Boþa geçti ömrüm’ diye yanarsýn.
Daðlar kýzý Zeynep! Ne yakýþýrdýn,
Koluma girseydin gururu yenip.
Lütfedip de bir kez dönüp bakmadýn,
Benim ömrüm boþa geçti be Zeynep.
Ümitsiz hâline nefesim bitti,
Gün yüzü mü gördüm? Hâlâ kaçarsýn.
Olsun! O varlýðýn gönlüme yetti.
’Boþa geçti ömrüm’ diye yanarsýn.
Ötenin ötesi bizi beklerken,
Ne çok þey umarýz yalan dünyadan.
Rabbim neler neler de vadetmiþken,
’Boþa geçti ömrüm’ diye yanarsýn.
20.06.2016
MCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.