ELÂ GÖZLÜYE YALVARIŞ

ELÂ GÖZLÜYE YALVARIÞ

Sen gittin, seninlen baharlar gitti,
Duydum yaz gelecek, hiç gözümde yok.
Gönlüm kan aðlýyor, dön artýk, yetti!
Senden baþka beni, avutacak yok.

Yeter artýk, yeter bunca iþkence!
Neler vermez idim, bir gülüþüne.
Unutur muyum hiç, elâ gözleri!
Onlardý baðlayan, beni hayata.

Sensiz sebep mi var, nefes alayým,
Hiç ümidim yok ki, düþe dalayým.
Olur olmaz yerde, kokun da gelir,
Gönlüm yol bilmez ki, varýp bulayým.

Zordur artýk böyle, nasýl yaþanýr?
Bu aþkýn darbesi, hâlâ gönlümde.
Her elâ gözünü düþündüðümde,
Benim sulu gözler, hâlâ yaþlanýr.

Ýstetim acýsýz bir günüm geçsin,
Ýnsafsýz! Sen beni, ne hâle soktun?
Býrakýrým, baþka birini seçsin,
Gönlüm senden geçmez, yerine koysun.

Haydi dön de, bir kez, bakýver bana!
Ömür elâ gözsüz, cehennem cana.
Gözüm açýk gitmez inan o zaman!
Ne olur ceneti yaþat bir daha.

18.06.2016

MCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın: