SÖZ VERMİŞTİ

Desen ki; demlendiðimden ötesini içiyor þarkýlar
Ve sussam sýðýndýðým o sakil gölgede;
Hele ki hayatla arama nifak sokan hallice…
Demelerden ibaret olsam keþke
Ve þu beyazý donattýðým sihirden bulaþsa
Üstüme baþýma.

Sezgilerimden muzdarip olmanýn da ötesinde,
Sýðýndýðým ama sýðamadýðým küçük tabuta,
Ellerimde tozlu yollarýn yorgunluðu,
Silsem kirini pasýný evrenin
Hele ki her atýl hücreye hapsetsem
Kemirgen düþlerimi.

Semirdi yine kargalar,
Bilemedim ölenlerin asla geri dönmeyeceðini.
Babamdan biliyorum oysa:
Söz vermiþti sükûtu delen gözlerimde derin
O muzip gülüþle ve
Þen þakrak boyarken pervasýz gölgeleri,
Sencileyin, demiþti de,
Gelmedi iþte gerisi.

Gelemediler hayli zamandýr,
Sarmalýnda hidayetin,
Paylaþtýðým mabedimin misafirleri;
Gönülsüz, pervasýz çoðu zaman,
Belki de tehir etmeliyim ölümlü düþlerimi.
Sarkacýn boyutsuzluðuna sýðýndým sýðýnalý;
Ah ki o gel-gitleri aklýn,
Kovuklarýnda yaralý kuþlar;
Kimselerin görmediði.

Hicazý saklý tutsam da, geri duramazken
Sýkýlgan mizacýmýn duraðanlýðýnda;
Koþullu imler tehdit ederken yargý yüklü
Edimlerde çatýk kaþlý bir selamý
Alýnmazken üstüme.
Üstüne üstük köhne bir kehanette saf tutmuþ yangýlardan
Alýp da nasibimi,
Çöreklendiðim kurumuþ çeþmenin
Lahit lehçesinde,
Hangi buyurgan i mge ise
Tehdit yüklü bir serzeniþle toz duman,
Þu revnak sancýmla kader birliði ettiðim
Bir günceyi içerken yerli yersiz.

Sýrdaþý mademki imde çaðrýþým yüklü
Gölgeler kadar geçit vermez bir tümceyi
Tehir etmekle eþ deðer,
Ertelemek hayatý:
Nereden baþlayýp da çözsem þu kördüðümü.
Hem belli mi olur,
Kayýp gidenlerin nefesini geri çaðýrýrým da
Þifa bulur içimin yangýnlarý:
Hem de en muteber terk edilmiþliðin coðrafyasýnda
Saklý tuttuðum tehditleri de lav ederim,
Derken görünmezin indinde
Tav olan yüreðin kancasýnda
Tutuþan aþký azat eder Tanrý.

Kýrsalýnda, böðrün acýsýný yaþarken doya doya,
Nasýl bir hezimettir ki
Þu beynamaz düþlere yüklemiþim de koca bir ömrü,
Evrenin su götürmez gerçeðinden bihaber
Arþýnlarým Baðdat yollarýný.
Yine de bulamadýðým,
Sormadan ibaret bir edimde sessizliðine doyamadýðým
Ahvalin gömülü sarnýcýna
Buyur edilmiþken nefsim;
Ýþin içinden çýkamazken,
Soluksuz kalýrým bir hevesle de,
Ölümü zikir eden yüreðin küpeþtesinde
Yeniden doðmaya çeyrek kala,
Süzülürüm iki dünya arasý,
Köprüyü geçememek deðil kaygým
Yeter ki ölüm fazla geç kalmasýn.



Sosyal Medyada Paylaşın: