ALINA KURBANIM
Gökyüzünün süsü o, yeter ki dalgalansýn
Ay’ýna, Yýldýz’ýna; ben Al’ýna kurbaným.
Denizler boyun eðdi, üç kýtaya hükmettin
Tarih buna þâhittir, gökte gururum benim.
Herkesi aðýrladý, salondaki vipiyle
Dünden beri uðraþtý; en þiddetli tipiyle
Bayrak benim, marþ benim; gönderiyle, ipiyle
O beni temsil eder, hem þerefim hem þaným.
Mâzisinde yok onun, ne yalan ne de talan
Daha ilk gördüðü an; düþmana korku salan
Masmâvi göklerimde, yeter ki sen dalgalan
Deðil ki malým, mülküm; fedâ olsun þu caným.
Hakkýn rýzasý için, nice gencimiz öldü
Onlarýn sâyesinde, halkýmýz huzur buldu
Senin temiz kanýnla, her þer bertaraf oldu
Oyunlarý bozuldu, boþa akmadý kaným.
Fethettiðin her yerde, küfrün izini sildin
Topraðý toprak bildin, insaný insan bildin
Tuna’da abdest aldýn, Budin’de namaz kýldýn
Acýsý, tatlýsýyla, onca hâtýram, aným...!!!
19/06/’16
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.