Ey güvercin kahvesi gözlü sevdiðim !
Uzak kaldým sana
Cebimde aðrýlarýmla
Yüreðime damlýyor yalnýzlýðým
Sevdam yalpalýyor þiirlerimde
Hadi gelip,sar sensizliðimi
Bak !Gözlerime gömüyorum hasretini
Bu sabahta gene sana uyanýyorum
Çoðu sabahlar olduðu gibi
Kayboluyorsun rüyamda
“Bursa kahvesinin önündeyim,
Gel al beni !
N’olur kýzma !
Sen gelene kadar bir tavla atayým burdakilerle “
Diyorsun
Sevinçle çamurlu ve dik bir yamaçtan
Ýniyorum, sana gelmek için”
Âniden uyanýyorum
Yoksun
Ve elimden bir þey gelmiyor
Sana ulaþmak için
Ve tekrar uykuya dalma çabalarým beyhûde
Caným sýkýlýyor,kalkýp balkona geçiyorum
Yalnýzlýðýn ve özlemin
Tek dostu vardýr;keder mevsimi,Eylül…
Þimdi
Mýsralarýn âsi sesi papirüslerdeki
Kitap yapraklarý arasýna sýkýþan mor bir menekþeye
Aðlýyor sevdam
Ey aþk !
Býrak yanayým âcz’iyetime
……..12:24/18 haziran 2016…Balkon ve yalnýzlýðým..