I.
Kimseden kimseye gidip geldim
Geldiðim bir kimseydi
Gittiðim bir kimse
Yüreðini taþýdým herbir kimsenin
Sevdim saydým aþklandým yeri geldi
Yeri geldi muradýma aldým
Umutlandým
Ýçtim içtikçe çoðaldým sandým
Yayýldým ufuklar boyu
Güneþe karþý anýrdým
Görmedim ne bir vefa ne bir mukabil sevda
Ne diyim
Eþþekliðime doymayayým
II
Eþek hoþ laftan ne anlar derdi
Derdimi bilmeden sevenlerim
Bilselerdi yükümün dünya olduðunu
Ahirime taþýmakla memur olduðumu
Gözlerimin göðü olanlarýn dahi
Ýçten içe baktýðýmý bilmeleri için
Kime maruzatýmý söylemeliydim
Bilemedim iþte eþþekliðime verin
Þimdi baþtan baþlayalým þarkýya
Sizi de taþýrým yokluktan varlýða
Eþek dediysem eþekliðimden deðil
Ýþretinize daha çok hevesimdendir
Þimdi talihim olun yeniden yepyeni
Ölmüþ dünleri gömelim kokmadan
Bize yahþi yarýnlar yakýþýr hakiketten
Ýçi dýþý umut güneþli muhabbetlerden