Yüreğin topal

Sarkýttý dilinden bal ile lâl arasý bir kaç kelime,
Gözlerim gözlerinde,
Sözlerini anlamadým, anlar mýyým diye.

Tasýna taraðýný toplamýþ,
Göçer göçer bana konar sevdasý,
uzaktan el mi sallýyor?
Veda mý gidiþi?
Af mý diliyor?
Bilmediðim dilde þakýyan bet sesli kuþun
Beynimde cýzýrtýlarý...
Bas git,
Gelme hiç bir mýsrada aklýma,
Ve dahi elele dinlediðimiz özgürlük türkülerinde.  
Bükülüp devrildiðim de oldu elbet,
Dik durup devirmeyi de bilir hüznün titrettiði kalp.

Hal ne ise O’nun saati,
Ve isbatý tüm çeyrek ve tamlar.   
Perdesi açýk kalmýþ düþlerin,
Kabasýný üþüttüðü, çýðlýk demlenmiþ
Sabahý ayarsýz  bölük uykularý.

Gidemem deme,
Ayazlý sularda sen üþüttün ayaklarýný.
Ve senin dizdiðin taþlardý onlarý kanatan.
Aslýnda ayaklarýn da deðil gitmene mani olan.
Senin yüreðin topal. 


Sevdan sýðmaz benim boþ heybeme,
Lakin bir parça alýrým  acýlarýnýn ucundan,
Hatýrý kalmasýn,
Ardýmdan aðlamasýn.

Zaten hepsi hepsi,
Bencil acýlara heder edilmiþ bir olasýlýk.
 

 

Sosyal Medyada Paylaşın: