Bir gecenin koynuna saklanýrým ansýzýn Hepsi el ele verip , beni ordan kovarlar’’ Bir girdaba kapýlýp dönünce apansýzýn Sanki bir anda susar, sensizleþir duvarlar
Öyle bir çýðlýk kopar içime kanar her ses Yýrtýlýr sanki dilim düþman olur bir nefes Dinlemez deli gönül desem haydi kýsa kes Bir büyük öfke kusar, sensizleþir duvarlar
Her bir köþe zifiri, bilmem ki neler saklar Çepeçevre sarmýþken dört bir yaný yasaklar Biz demekten habersiz önce kendini aklar Hüzündür acý eser, sensizleþir duvarlar
Sen yýkmak istedikçe sanki çekilir perde Düþlerin esirleþir kalýr hepsi bir yerde Huzur nerede kalmýþ, çareler bilmem nerde Acý acýyý keser, sensizleþir duvarlar
Belki de bu öfkeyle ulaþýrým sabaha Kapýlardan sorarým, neden gelmedi daha Yeter artýk be gece, sokma beni günaha ! Birden suratýn asar, sensizleþir duvarlar
Dostelinden korkarlar, hep tersin yürürler Zayýf yanýmý görse karanlýða sürürler Bense asla eðmem , beni düþman görürler Hepsi lal olur, susar; sensizleþir duvarlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.