Serap gibi gözlerinde parlayan ýþýk, Sanki mahsun bakýþlarda gizli o gülüþ. Yanýp tutuþan ve öylece gelen ýlýk ýlýk, Ve yanaðýma hafifçe temas eden öpüþ.
Ben deðildim o hoþ heyecanýn sahibi! Semalardan inip haneme gelen nur gibi, Biraz matem tutup, biraz gülüþ misali, Ve tekrarý olmayan meçhul þiire gýyabi.
Durmaz döner baþým bir semazene eþ, Hiç gecelerime uðramayan o güneþ, Belki kapýldý zifiri karanlýða keþmekeþ, Belki de, gene herzaman ki gibi serkeþ.
Sana benzetirim sende öte yaþayanlarý, Akýntýya kapýlýp giden talihsiz yapraklarý, En sevdiði oyuncaðý kýrýlmýþ çocuklarý, Ve saçýmda sana adanmmýþ beyazlarý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KOÇYİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.