SEN DE KAYBOLDUN
Meali, zincirlenmiþ devingen ruhlarýn
Çözeltisinde yýðdýðým göreceli üç beþ söylen:
Tahayyül etmenin çok ötesinde
Hayli cüretli ve kalburüstü bir baðnazlýkla
Tefekkürü hatmeden kýrýk bir niyazýn dalýnda,
Semirgen bir matemden üreyen;
Adsýz bir miracýn gönül koyduðu
Sonsuzluk kadar batýlý yürekte saklý
Nasýl bir mecraysa…
Satýlmýþlýðýn tayfalarýndan mütevellit
Bir isyanda,
Donmuþ bir karenin müsebbibi,
Hele ki sanal kâbuslar gölgelerken rahmini
Doðurgan bir gölgeden
Nasiplenen nasýl bir tevafuksa,
Haþmeti engin mabedin
Issýzlýðýna kenetlenen bir düþ perisi…
Boyutsuzluðun güncesini saklýyor
Görünmezin indinde bir rahmet:
Konuþlanan iç sesin telaffuzunda
Nice münafýk isyan…
Düþ balyalarý üretiyorum hasbelkader,
Sonsuzluk sadece saklý bir teferruat,
Hem de olmazýn oluru en sadýk saðdýç
Þu gölgelerin boyunduruðuna
Kondurduðum rüzgâr.
Sensizlikle imtihaným yine göreceli bir kehanet,
Kanýksamaksa en alasý,
Sükûtun zincirine eklediðim artýk
Hangi sakýnca ise,
Görmez gözlerimi bak sana bahþettim,
Yeter ki kaybetme sen
O aðlak gölgelere rehin verdiðin aslýný,
Kýrmaksa ortadan ikiye,
Ben çoktan bölündüm bin bir hazneye:
Hem de çoðaldýðýmdan ziyade
Eksilen düþlerimin de çetelesi saklý
En derin mahzende:
Bilinmedik, duyulmadýk hangi mecraysa,
Yeter ki düþsün yolun gönül dergâhýma.
Ne öncesiyim bu ömrün ne de yarýnlarýn kaygýsý:
Altý üstü bir umut zerresiyim,
Kayýp rotamýn en maðdur kancasýna takýlý o i mgeden
Damlayan gözyaþýma kefilim ve
Kaybetmediðim çocuk sevinçlerime
Kimse muhalif,
Esirgedikleri sevginin rahmeti
Çoktan ulaþtý yüreðin neferi hangi gölgeyse,
Kayýp bir esaret kadar göreceli
O devinimde, pembeyi ektiðim
Gök kubbenin eþliðinde
En eþsiz muhabbet.
Rotam aþkýn ibresinde takýlý
Hem de en rahvan meziyetle,
Bir ikilemden sýzan en mahrem tümceyi
Telaffuz etmezden önce:
Dünden öncesine raðbet etmeyen,
Meali kayýp bir gölgeden nasiplendiðim
En içli hutbede dilediðime vakýf,
Aykýrý bir istemde kaybolmak nasýlmýþ
Olsa da beyhude bir i mge.
Ýç güveysinden hallice, demek nasýl ki muktedir
Bir damlada rast gelmiþ
Sefil bir týnýda yaðarken gözyaþý,
Hem de en afilisi þu sözsüz iletiþim:
Gözlerden sýzan ýþýk
Manalý bir keramet,
Sýðýntý bir güncenin kayýp ilk sayfasý;
Hem de doðduðum kim bilir
Hangi bilinmedik tarih,
Fazlasýyla yeknesak bir milat bu,
Sevgili düþ perisi:
Hem bilmez misin, kim kaybetti de
Ben denk geleceðim tevekkülüne sýðýnmaktan
Ötesi var mý, dememle kayboldun
Bak sen de belirsizliðin serzeniþinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.