DÝNMEZ GÖZYAÞI Ýnce, ince düþündükçe, Yüreðim döner kan gölüne. Ne zormuþ baharý beklemek, Vakitsiz açmýyor çiçekler. Bazen içimi süsler hayaller, O zaman gönlümde açar güller. Durgunluk ise girmeye görsün, Rüzgâr eser beynimde, Savurur tozunu yüreðime. Burkulur, kavrulur içim, Dinmez gözyaþý gelmeden. Güller bir, bir solar elimde. Ahmet Baðçe 11.o4.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmetbahce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.